گلیسیرین یک ترکیب ارگانیک است که از کربن، اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است. این مایع غلیظ ِ بی‌رنگ و بی‌بو در صنایع آرایشی و زیبایی کاربرد گسترده‌ای در تولید صابون‌ها، ژل‌های ضد چروک و مرطوب کننده‌ها دارد. گلیسرین علاوه بر خاصیت مرطوب کنندگی و نرم کنندگی، ویژگی درمان کنندگی هم داشته و در درمام بسیاری از مشکلات پوستی، موثر است.
صنعت غذا

کاربرد و مصرف گلیسیرین خوراکی: در غذاها و آشامیدنی ها به عنوان ماده ای که رطوبت را به خود جذب می کند استفاده می شود. حلال وشیرین کننده است وبه حفظ غذا کمک می کند. همچنین عاملی پر کننده در غذاهای با چربی کم مانند:کلوچه و نیز به عنوان عامل ضخیم کننده در نوشابه های الکلی و به عنوان عامل ضد انجماد در صنایع غذایی استفاده می شود. به علاوه در تولید تافی و خمیر فوندانت نیز استفاده می گردد.

گلیسیرین به دسته خاصی از کربوهیدراتها به نام پلیولها تعلق دارد که شامل الکلهای قندی مانند سوربیتول و اریتریتول نیز می باشد. ، طعم گلیسیرین شیرین است اما به عنوان قند در بدن متابولیزه نمی شود و باعث افزایش قند خون نمی شود. به همین دلیل ، گاهی به عنوان شیرین کننده در غذاهایی که برای بیماران دیابتی و رژیم های کم کربوهیدرات به بازار عرضه می شود ، استفاده می شود.

همچنین خاصیت جذب کننده رطوبت را دارد. به همان روشی که افزودن آن به لوسیون باعث می شود پوست شما چرک و مرطوب بماند ، افزودن آن به غذاها به آنها کمک می کند تا مرطوب بمانند. بنابراین گلیسیرین در تولید مواد غذایی به عنوان ماده نگهدارنده نیز به طور گسترده استفاده می شود.

نکته اصلی در مورد گلیسیرین به عنوان یک شیرین کننده جایگزین: مزیت اصلی این است که گلیسیرین بر قند خون شما تأثیر نمی گذارد. با این حال ، جایگزینی گلیسیرین به جای شکر ، کالری را کاهش نمی دهد. و مصرف آن (یا غذاهای شیرین شده با آن) به مقدار زیاد ، یک دستورالعمل برای تغذیه مناسب نیست. من پیشنهاد می کنم که گلیسیرین  مانند همه انواع قند و جایگزین های قند – در حد متوسط ​​مصرف شود